Wie mij al enige tijd volgt wist dit natuurlijk al lang, maar toch goed om weer even onder de aandacht te brengen.Het lichaam is te lang over het hoofd gezien bij de behandeling van een burn-out. En daar zou ik graag nog aan toevoegen: het lichaam is te lang over het hoofd gezien bij alle psychische aandoening (lees: DSM-5 diagnoses).#JouwHelingBegintHier #Trauma #LichaamsgerichtWerken

Ik zeg wel eens: "Ik gun iedereen een crisis". Mensen kijken me dan raar aan, maar ik meen het. De weg naar verandering gaat namelijk via ontregeling. Pas als mensen met de rug tegen de muur staan, worden ze gedwongen naar zichzelf te gaan kijken. Een crisis kan een scheiding zijn, burn-out, een ziekte, overlijden van een dierbare...er zijn vele vormen waarin een crisis zich kan aandienen. Heling gaat vaak gepaard met een crisis omdat het een proces van diepe verandering en transformatie is. Heling is een proces van verandering, en verandering gaat vaak gepaard met chaos en onzekerheid. Net zoals een lichamelijke wond vaak eerst erger lijkt te worden voordat deze begint te genezen, moet emotionele of mentale heling door een fase van ontregeling heen. In die fase kunnen oude gewoonten, trauma, gedachten en gedragingen worden ontmanteld om ruimte te maken voor iets nieuws.Maar het nieuwe, het onbekende roept ook vaak angsten op.Het proces van heling is vaak onzeker. Het oude patroon dat we kennen, hoe pijnlijk ook, voelt vaak veiliger dan de onbekende toekomst zonder deze patronen. Deze sprong in het onbekende kan een gevoel van crisis oproepen, omdat het vereist dat we ons overgeven aan een proces waarvan we de uitkomst niet volledig kunnen voorspellen.hashtag#JouwHelingBegintHier hashtag#Zelfzorg hashtag#innerlijkerust hashtag#transformatie hashtag#groeien hashtag#Verandering

In mijn werk als ambulant autismebegeleider en behandelaar begon het mij (al jaren geleden) in vele casussen op te vallen dat al mijn cliënten met de diagnose autisme, enige vorm van trauma hebben meegemaakt. Meestal vroegkinderlijk trauma. En dat dit trauma wordt 'doorgegeven' via onopgelost trauma in het gezin van herkomst en/of de familielijn. Trauma heeft ingrijpende invloed op cognitie, zelfregulatie, de ontwikkeling van het 'zelf' en interactie met anderen. Door holistisch naar de klachten te kijken, komt autisme in een heel ander daglicht te staan. Maar daarvoor is diepgaande kennis over trauma, lichaamsgerichte therapie, familiesystemen, epigenetica en neuroplasticiteit noodzakelijk.Kortom: een integrale, holistische aanpak. De afgelopen jaren heb ik al vele cliënten met autisme volgens deze aanpak begeleid en behandeld. Met veel succes. Waarbij sommige cliënten na 20 jaar medicijngebruik volledig medicijnvrij zijn & nog nauwelijks klachten ervaren. Er is veel meer mogelijk dan we denken.Om autisme van binnenuit te begrijpen is het belangrijk dat je kennis hebt van de effecten van trauma op de ontwikkeling. Maar ook kennis van de werking van het zenuwstelsel. Iedere behandelcasus is uniek maar ook complex, het vergt dus een aanpak waar uitgebreid de tijd voor dient te worden genomen. Autisme hoeft namelijk geen ontwikkelingsstoornis te zijn die levenslang invloed heeft op diverse levensgebieden.Wil je hier alles over weten (ook voor professionals)? Volg mijn autisme masterclass: https://lnkd.in/ecrDfvApEn bekijk ook mijn video uit 2020: 'Autisme: het gevolg van stress en trauma': https://lnkd.in/evCKPX5Z hashtag#JouwHelingBegintHier hashtag#Autisme hashtag#ASS

Een betere ouder worden begint met je eigen heling. Jeugdtrauma kan jarenlang onzichtbaar zijn. Ook het krijgen van een kind is zo'n levensgebeurtenis waar onbewust veel oud zeer geraakt kan worden. Zo ook bij Lotte.

Kunnen we cognitieve en emotionele stoornissen beter behandelen als we een andere kijk hebben op de manier waarop het zenuwstelsel werkt? Zouden wij veel problemen, waar de jeugdzorg, psychiatrie en het speciaal onderwijs zich mee bezighouden, van paniekaanvallen tot autisme spectrum stoornissen beter behandelen als we deze recente inzichten in de behandelingspraktijk toepassen? Stephen Porges, hoogleraar in de psychiatrie aan de Universiteit van Illinois in Chicago vindt van wel. Na de ontdekking in de neurowetenschappen, dat het brein plastisch is en beïnvloedbaar heeft Stephen Porges essentiële stappen gezet om een kader te bieden voor het begrijpen en behandelen van psychiatrische stoornissen in de klinische praktijk.Meer weten? Bekijk ook de volgende video:'Hoe doorbreek je trauma in familiesystemen?': https://youtu.be/309T5_wtrW0?si=zRoJpDEK0qWXBK0c'5 redenen waarom somatische therapie zo effectief is':https://youtu.be/hnL66rpImSc?si=upDcdCATjbNK7vmq#JouwHelingBegintHier #Trauma #Lichaamsgerichtwerken #StephenPorges #polyvagaaltheorie

We hebben allemaal triggers. Gebeurtenissen, personen of situaties waar we opeens overrompeld worden, en in een emotie schieten. Wanneer we heftiger op een situatie of persoon reageren, dan in verhouding staat met die situatie of persoon, dan kunnen we er vanuit gaan dat er iets in ons getriggerd wordt. Een trigger is vaak een pijnreactie uit het verleden.

Ons vermogen tot zelfregulatie vormt de basis van onze heling en onze transformatie. Het houdt in dat we de leiding nemen over onze emoties, ons gedrag en onze reacties, en leren hiermee op een liefdevolle en medelevende manier te navigeren. Goede zelfregulatie is een essentiële vaardigheid die we op alle levensterreinen nodig hebben.

Als een kind stress ervaart of overstuur is, is het belangrijk dat we als ouder de juiste stappen volgen om het kind te begeleiden. We vervullen daar als ouder(s) een voorbeeldrol in, waarin veilige verbinding centraal staat. Daarmee helpen we het kind een stabiel fundament in zichzelf te ontwikkelen, zodat het al jong leert om emoties te reguleren. Daarmee worden de primaire verbindingen in het zenuwstelsel beter ontwikkeld.

Omdat de communicatie tussen onze hersenen en ons lichaam voor 80% van lichaam-naar-hersenen gaat, weten we dat het verhaal dat we onszelf vertellen direct wordt beïnvloed door de staat waarin onze fysiologie zich bevindt (naast de conditionering die we hebben meegekregen). Een van de mooie dingen van het werken met het zenuwstelsel is hoe het rechtstreeks de gedachten en verhalen beïnvloedt die we in ons hoofd ervaren. Meer rust in het lichaam betekent meer rust in ons hoofd.

Verslaving heeft een functie.

Als we de connectie met onszelf kwijt zijn, zoeken we wanhopig naar verbinding via liefdesrelaties.