BEN JIJ VEILIG GEHECHT? Alles over hechtingsstijlen.
Hechting is de band die tussen ouder en kind ontstaat in het eerste levensjaar. Ondanks (meestal) de beste bedoelingen van ouders, kan het voorkomen dat er een moeizame hechtingsrelatie is ontstaan. Bijvoorbeeld omdat bij je ouders/verzorgers sprake was van stress, trauma, verslaving, afwezigheid op cruciale momenten, overbeschermend/overbezorgd zijn, of sprake was van enige vorm van fysieke- of emotionele verwaarlozing. Vanuit mijn ervaringen is het vaak onvermogen van ouders, dat ondanks goede bedoelingen tot hechtingsproblemen leidt. Er zijn verschillende hechtingsstijlen: veilig gehecht, onveilig-vermijdend gehecht, onveilig-afwerend gehecht en gedesorganiseerd gehecht. Hechtingsstijlen hebben invloed op verbindingen in liefdesrelaties. Je hechtingsstijl wordt al op jonge leeftijd gevormd door vroegkinderlijke ervaringen. Met name door de wijze waarop je ouders reageren op stress en onrust die je als kind ervaart. Ouders die veiligheid bieden, voorspelbaar zijn, emotioneel stabiel zijn, zichzelf goed kunnen reguleren, goed kunnen co-reguleren en voorzien in de meeste fysieke- en emotionele behoeften, zorgen ervoor dat je je als kind veilig kan hechten. Veilige hechting maakt dat je als volwassene meer vertrouwen hebt in mensen, je gemakkelijker kunt verbinden & sneller een gevoel van veiligheid in een relatie ervaart. Veilig gehechte mensen voelen zich in het algemeen minder angstig.
Je kan een combinatie van meerdere hechtingsstijlen hebben. In verschillende relaties kunnen verschillende hechtingsstijlen worden getriggerd. Als je je eigen hechtingsstijl én die van je partner kent, kan dat enorm verhelderend zijn in je relatie. Je kunt daardoor beter naar elkaars kwetsbaarheden en gevoeligheden leren kijken. Gelukkig is een 'valse start' in de jeugd te herstellen door traumaverwerking en (het opbouwen van) veilige verbindingen met goed gereguleerde partners.
Meer over de onveilige hechtingsstijlen (n.a.v. onderzoek Mary Ainsworth):
1. Onveilig-vermijdend (ook wel vermijdende hechting genoemd):Deze kinderen hebben hun gehechtheid geminimaliseerd, omdat zij ervaren hebben dat de ouder relatief vaak afwijzend, zakelijk of weinig sensitief is. Ze negeren of vermijden de opvoeder en gedragen zich al op jonge leeftijd zelfstandig. Dit betekent dat je afstandelijk kan overkomen en niet graag afhankelijk bent van een ander. Je doet dingen het liefst alleen.
2. Onveilig-afwerend (ook wel angstige hechting genoemd):Deze kinderen zoeken juist heel veel toenadering bij de opvoeder en zijn weinig geneigd om zelfstandig activiteiten uit te voeren. De afwezigheid van de opvoeder leidt tot angst terwijl de terugkeer van de ouder begroet wordt met boosheid en verontwaardiging. De opvoeder is vaak inconsequent sensitief, onvoorspelbaar voor het kind en afwezig op cruciale momenten.
3. Gedesorganiseerd (ook wel angstig/vermijdende hechting genoemd):Combinatie van 1 + 2. Deze kinderen zoeken toenadering tot de ouder, terwijl dat tegelijkertijd stress en angst oplevert. De omgang met de ouder is vaak inconsequent geweest en onvoorspelbaar terwijl ook vaak sprake is van trauma's of andere ingrijpende gebeurtenissen.
Reactie plaatsen
Reacties