De afgelopen jaren ben ik door bewustzijnswerk enorm gegroeid. Tot ik me ruim een jaar geleden realiseerde dat ik, ondanks al het werk dat ik had gedaan, op sommige niveau's nog steeds emotioneel onvolwassen was. Ik kwam erachter dat ik lange tijd in een 'emotionele bypass' leefde. In het gezin waarin ik ben opgegroeid was geen ruimte voor pijnlijke emoties: het moest altijd gezellig zijn. Veel emoties werden onderdrukt. Er was veel controle en authoriteit. Met als gevolg dat er geen authentieke connectie was. Pas toen ik werkelijk verbinding met mijn lichaam ging maken, en oude opgeslagen stress en trauma ging verwerken, kon ik emotioneel gaan groeien.
Een hele grote groep mensen is emotioneel onvolwassen, wat ervoor zorgt dat we als collectief niet om kunnen gaan met bepaalde emoties. We leggen liever een probleem buiten onszelf, in plaats van met onszelf aan de slag te gaan.
Ik zie deze patronen steeds vaker terug in gezinnen en cliënten waar ik mee werk. Het is voor veel mensen erg moeilijk om pijnlijke emoties onder ogen te komen en te verwerken. Het gevolg daarvan is een gebrek aan empathie (oftewel het vermogen andermans perspectief te begrijpen en accepteren), sterk emotioneel reactief gedrag & zwart/wit denken (goed of fout).
Emotionele volwassenheid bepaalt bijvoorbeeld hoe goed wij in staat zijn om relaties aan te gaan en onderhouden, maar ook de wijze waarop we onze kinderen tot stabiele, robuuste volwassenen kunnen opvoeden. Veel gedragsproblemen bij kinderen komen voort uit emotionele onvolwassenheid van de ouders. Onze maatschappij leert ons te weinig om met emoties om te gaan. We leren bijvoorbeeld niet hoe we emoties in ons lichaam (door)voelen. En om ze te eren en accepteren, hoe pijnlijk ze soms ook zijn. Maar ook hoe we simpelweg een luisterend oor voor iemand kunnen zijn, zonder advies te willen geven, zonder diens emoties te willen veranderen, of emoties te willen onderdrukken omdat we er zelf niet mee om kunnen gaan. Als we onze kinderen leren om emoties te onderdrukken, leren we ze niet emoties te reguleren.
Het is de kunst om emoties geleidelijk meer toe te leren laten. Ze hebben je namelijk iets te vertellen. Ze willen geaccepteerd worden zonder veroordeeld te worden. Leer een stille aanwezigheid te zijn voor deze emoties, en geleidelijk meer capaciteit te ontwikkelen om ze toe te laten.
Enkele tips om emotioneel volwassener te worden:
1. Iedere situatie, hoe moeilijk ook, is daar om iets van te leren. Veroordeel anderen niet, maar (be)kijk hoe je zelf emotioneel kunt groeien en ontwikkelen om beter met de situatie om te gaan.
2. Ben er alert op dat je in conflicten vanuit redelijkheid reageert, en niet vanuit trauma en/of oude pijn. De kunst is om dit te herkennen, te pauzeren, en tijdelijk afstand te nemen van de situatie.
3. Besef dat je niet altijd gelijk hoeft te hebben. Daarmee kun je op een verstandige, volwassen manier onnodige strijd vermijden.
4. Mensen die andere mensen pijn doen, doen eigenlijk zichzelf pijn. Als je emotioneel volwassen bent herken je het destructieve gedrag van een ander, heb je daar empathie voor, maar stel je wel gezonde grenzen aan het gedrag.
5. Besef dat er meerdere waarheden naast elkaar kunnen bestaan. Als je emotioneel volwassen bent, sta je open voor andere denkbeelden en begrijp je dat mensen verschillende opvattingen hebben.
Emotioneel volwassen zijn en zelfverzekerd zijn, gaat hand in hand.
Geïnteresseerd in persoonlijke ontwikkeling, bewustwording en psychologie? Abonneer je dan ook meteen op mijn Youtube kanaal om geen coaching video en podcast meer te missen: Youtube.com/c/MarcusKrielen
#JouwHelingBegintHier #Trauma
Reactie plaatsen
Reacties